Yaşamak güzel şey, her şeye rağmen... Hayatın renkleri öylesine güzel ve ahenkle harmanlanmış ki; karası beyazı, alı, moruyla... O enfes yeşilinden atlas mavisine... Gri mi? Onu hüznün rengi olarak yüreğime sardım sevgiyle, yaşamın bir gerçeği olarak. Karıştırdım bu renk armonisini, adına yaşam dedim; bitimli ömrün bitimsiz sonsuza giden yolunda bana soluk aldıran can suyum...
Bu anlayış içinde yaratırız kendi gök kuşağımızı.Yaratan, yarattığına (akıl ve yüreğimizle) katkımızı bekler; KENDİ GÖK KUŞAĞIMIZLA BİR PENCERE AÇARAK YAŞAMA...
Refika Doğan
Refika DoğanKayıt Tarihi : 6.7.2007 02:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Refika Hanım muhteşem bir yazarsınız o kadar seviyorum ki yazılarınızı inanın okuyup yorum yapmakta zorlandığım sayılı yazarlardan birisiniz hani okuyunca lal olursunuz öyle.....O kocaman yüreğinize sevgi gönderiyorum iyiki varsınız....SAYGILARIMLA.....
Annem için kaleme aldığın şiire yazamadım; buraya yazıyorum..
'Gök kuşağımı galiba kaybettim bacım...'
Çok teşekkür ediyorum...
Çok sağolun...
TÜM YORUMLAR (7)