Yaşama sevincini sevdadan alan şair
Destek ünitesine bağlanmış gibi yaşar
Fişi aşkın elinde ancak o karar verir
Devam mı tamam mı bir anlık niyete bakar
Yaşama sevincini şiirden alan şair
Dur durak demeden aşk peşinden koşarak
Gerçekle yüzleşince fena olacak zahir*
Elleri boş kalsa da bulduğunu sanarak
En büyük korkusu da hep yalancı sanılmak
Çünkü şiir doğurgan külünden yaratılan
Bitmez tükenmez bir aşka sadık kalınacak
Bitti sanıldığı an yeni umutla doğan
Gönüllere taht kurmuş destanını yazacak
Her halükarda şair en iyi bildiğini yazar
Bilmediği sularda kulaç atmaktan korkar
Önlemini alır çünkü sonunda boğulmak var
Can yeleği eyninde denemişsin ne yazar
Usta Şair uçsa da sen uçmasını sevmez
İstesen uçamazsın iyisi mi yerde kal
Kalıbını kırmayı ipek böceği bilmez
Yolun açık olsun dost sen bilirsin hoşçakal
Kayıt Tarihi : 19.11.2022 14:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Abartıldığı kadar değilse de gerçeklik payı var.insan faunasında tüm iç-dış uyaranlara açık yaşar.Her şeyden etkilenir. "Şiir yazamamak "sonuç ise sebep herşeydir. *Zahir: Elbet Yaşam Destek Ünitesi: yaşam ünitesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!