Yaşam ulaşabildiğimiz en ulu mertebe,
Yaşatmak ve yaşama hakkı da öyle…
Direnmek ölüme, yaşamı sevmek ölmemesine…
Aşkı tatmak, sevdayı yaşamak, ihanet etmek ölüme…
Geleceksen, aşkı yaşayacaksan, Yaşamı severek gel..
Berrak sularında Yaşamın, gönlünü aklada gel…
Gel ki,
Aşkı yaşarken, kalblerimizden akan kanlarımız,
Temas etsin, aşka susamış dudaklarımızda…
Karışsın duygularımız bir birine, ayırımsız olsun…
Kıskansın sevdamızı tırpan elde dolaşan, can avcısı…
Gösterelim aşkın, sevdanın, sevginin yüce kudretini…
O da alsın nasibini sevgiden, belkide vaz geçer mesleğinden…
Kalsın ebedi olarak ruhlarımız tenlerimizle birlikte...
01.09.2005
Wermelskirchen/Almanya
Kayıt Tarihi : 5.10.2005 15:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!