Yaşam Uğruna Şiiri - Mustafa Can

Gece ay ışığında duruyordu,
Yıldızlar göğe asılmıştı.
Ayaz vardı, hava soğuktu.
Kar ayazdan buz kesilmişti.
Ali Dağın eteğinde,
Küçücük bir köyde,
Saçakları buz tutmuştu,
Sıralı duruyordu damlar.
Hayata dair, görünürde
Bir tek emare yoktu.
Acıkmıştı yırtıcılar,
Sabırları tükenmişti.
Günü kurtarmak uğruna.
İnmişlerdi dağdan köye,
Sinmişlerdi kuytuya,
Görünmesinler diye.
Pusuda duruyorlardı,
Bir kıpırtı, bir karartı,
Bekliyorlardı,umutla.
Tek tanığı yaşamın,
Bacalardan tüten
Cılız dumandı.