Yaşamın törpüsüyle savaştayım.
Sallanan bir köprüde kafa kafaya gelmişiz.
İnatlaştıkça, altı dalgalı deniz gibi yaşatıyor hayatı.
Dışarıdan bakanın, gözünü yoruyor durgunluğu.
İçeriden bakan, göremiyor dışarıyı.
Törpü elbet,
Tırnak törpüsüyle birebir aynı işi yapıyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta