Yaşam Seyahati Üzerine

Gel yoldaşım, anlatacağım var:
Bilmelisin, Türk felsefesini,
Sen de hatıralarını aktar;
Evlat bilsin, Türklerin bu zihni.

Dünyada ölmeye doğulmaz mı?
Kimler toprağın derinliğinde?
Her başlangıcın sonu olmaz mı,
Ölümün tatlı serinliğinde…

Yaşamak, ‘sonu beklemek’ değil;
Yaşamak, seyahatin içinde.
Baştan sona hatıralar dahil,
Sürekli bir seyahat halinde…

Hayat, hatıradan ibarettir.
Okunaklı öykü bırakmalı…
Güzel yad edilmek maharettir.
Ömür entelektüel akmalı…

Ölmeden öğrenilmeli Dünya.
Yok mudur, bir kızı çok sevmemiz?
“Tanrı günah yazar” derler güya!
Tanrı için Türk’ün kalbi temiz…

Türk’ün zulmü ve dogması yoktur;
“Kanun adamı”dır Türk adıyla…
Türk, haksızlığa çelik bir oktur,
İsabeti yarışır kadıyla!

Sıyrıl dondurulmuş kurallardan,
Türkler eleştirel akılcıdır.
Terakkiye mâni aptallardan
Milletimin çektiği acıdır.

Türkçülük bir yaşam felsefesi;
İdeal bir Türk olmak mesele…
Bazen dağın olmalı ‘efe’si,
Bazen de bir tiyatro sahnele.

Türkçülük münezzehtir zamandan;
Çağın gerisinde asla kalmaz.
İdeâle yaklaşır ilk andan,
Etikten sapan halleri olmaz.

Türkçülük münezzehtir mekândan;
Tekelinde değildir bir yerin…
Türkçü olabilir gardiyandan,
Bir yan da, siyasî hükümlerin…

İdeâl halin senin nasıldır,
Bunu sormalısın sen kendine.
Kendini bulman senin asıldır;
Sonra sor “milletimin derdi ne?”

Bencil kişi, ahlâksız kişidir;
Bizler birbirimiz için varız.
Ferdîyetçi, liberal işidir;
Bencil değil, ‘biz’cil olanlarız.

Nasıl olunmalı ise sana,
Öyle davranmalı ırkdaşına.
Nasıl olunmamalıysa sana,
O şekil davranma başkasına…

Parola budur: fikri ile hür
Türk olmak, dogmaları olmayan
Parola budur: vicdanıyla hür
Etik sınırlardan ayrılmayan
Parola budur: irfanıyla hür
Hakikâti sürekli arayan
Bir gençlik etmelidir tezahür!

Türkçü, Türkçülük için talebe,
Yaşanmaya değer hatırası
ile entelektüel göçebe;
Budur öğretinin hülâsası!