Yaşam Oyununu Oynarken Saçmalıyorum

Seyit Burhaneddin Kekeç
1574

ŞİİR


17

TAKİPÇİ

Yaşam Oyununu Oynarken Saçmalıyorum

Görüyorsunuz işte
Her halimle saçmalıyorum
Öyle vuruldum ki
Ne yaşama arzum kaldı
Ne de yaşamak adına umudum
Sadece bocalıyorum
Her şey yıkılmış alt üst olmuşken
Ne yapacağını bilememezliğin acizliğini yaşarken
Bırakın bir başkasını
Kendine dahi bir faydası olmazken
Neyin mücadelesini veriyorum
Şiir yazmak adına şiire ihanet ediyorum…

Sahi ben neyin mücadelesini veriyorum onu dahi bilmiyorum
Herkes bir acıma hissiyle bakarken
Anlamazdan gelip saçmalıyorum
Aldığım her nefes haram
Sevmek sevilmek dün kadar uzakken
Ben neyin mücadelesini veriyorum
Ben de bilmiyorum
O kadar korkağım ki bir intiharı bile beceremiyor
Adına türlü türlü isimler koyup
Yaşamak adına nedenler arıyor
Masum insanları huzursuz ediyorum…

Hayat bu ya
Yazdığım her şeyde bir şeyler bulanlar var
Onlar da hayat trenini benim gibi kaçırmış garibanlar
Sahi neydi hayat
Sen planlar yaparken
Başına gelenler mi
Oysa yaşarken ölenler için hayatın anlamı var mı
Yazdıklarımda mana aramayın
Bir delinin saçmalıkları deyin boş verin
Milyon kez yazmaktan vazgeçiyorum, yapamıyorum
Oysa ne sihirli ne güzel bir şey yazmak
Herkes seni anlasın istersin
Sevgilerin anlaşılsın
Derdin hasretin çilen bilinsin istersin
Oysa ben anlaşılmaktan korkuyorum…
Öyle ki sahip olduğum yerden başımı çıkartıp bakamıyorum
Yaşam oyununu oynarken saçmalıyorum…

Herkes herkesi tanıyor mu
Acısını sancısını kanayan yanlarını biliyor mu
Biliyor demeyin
İntihardan başka yol kalmıyor bana
Oysa ben her gün ölüyor
Ertesi gün yeniden doğuyorum
Herkes bir umutla kalkar ya yeni güne
Benim güneşim doğmuyor
Vebal mı aldım yoksa bir büyük ah mı
Her doğduğum gün yeniden ölüyorum…

Her şeyden vazgeçtim ama
Benden vazgeçmeyen biri var
Onun hatırına yaşamaya çalışıyorum
O ki
Sahibim efendim
Beni yoktan var edenim
Beni dünya gurbetine gönderip
İmtihanımı tarifsiz ateşlerde çileden çileye sevk edenim
Hani buyuruyor ya
Allah sabredenlerle beraber
Bende onunla olmak adına sabrediyorum
Can onun beden onun
Benim ne istediğim önemli mi
Bu imtihan da onun
Bana sadece sabretmek düştü
Çalınan her neyim varsa
Zaten benim değildi
Bir imtihan bu
Ben geçmesini bekliyorum…

Yoktan var edenim
Dünyayı herkese imtihan yeri eyleyenim
İmtihanların türlü türlü
Ben gafilim cahilim
Nefsin elinde esirim
Kuşatılmışken çepeçevre
Acılar içinde feryat ederken
Tek dileğim sensin
Sen benden memnun ol yeter
Yoksa eyvah ki eyvah bana…

©
15 Haziran 2024
03:46

Seyit Burhaneddin Kekeç
Kayıt Tarihi : 15.6.2024 11:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!