Yaşam Ölüm Ve Kulluk Şiiri - Hasan Özünal

Ölümle yaşam komşudurlar,
Aralarında bir kalın duvar
Adını ecel koymuşlar
Yüksek ve kalın bir duvar
Yaşam tarafından bakarsanız
Görünmez arkası
Bilemezsiniz orada ne oluyor ne var…

Gördüğümüzü severiz ya biz,
Gönlümüzle değil aklımızla yani
Severiz yaşam tarafını
Geçmek istemeyiz hiç ecel duvarını
Alıp götürecek birisi de var
Adını Azrail koymuşlar...

Geçerken bu duvarı bir gerçek daha var
O da
Yaşam bahçesine girerken geçtiğimiz duvar
Bir duvardan girip
Diğer duvara gittiğimiz yolun
Adını da ömür koymuşlar...

Ama bu yaşam bahçesinin bir de
Önemli şartı var;
Nasıl girdi isen öyle çıkacaksın.

Yaşam bahçesinde olmanın
Tek bir kârı var
Güzel yaşamak.

Ne başlarken bu ömür yolu,
Ne de biterken
Bilmediğimiz çok şey var
Adını fanilik koymuşlar

Ezelden gelip yaşam bahçesine
Ölüme gitmenin de bir anlamı var
Bu anlamı
Anlayan var anlamayan var.
Bir ad da koyamamışlar üstelik buna
Ama her canlı biliyor ki
Yaşamanın
Kulluk diye
Çok da güzel bir adı var…