Yaşam & Ölüm Şiiri - Furkan Balcı

akıyor kanım hiç durmadan gözlerimin önünde yerlere...
kapatmıyorum bitmeden tükenmeden kanayan yaramı... istemiyorumda kapansın!
hep orada kalsın acısı hiç gitmesin! sonunda öleceksem bile durmasın aksın!
canımı veren ALLah gerekirse canımı alsın!

hayatın kederini tutmuşum nasır tutmuş ellerimle
ama bakmışım ki diğer yandan kaymış gitmiş kendi hayatım gözlerimde...
uçmuş gitmiş ruhum göklere, yanmış bedenim külleri karışmış yellere...
anlamadım hayatımdaki görevimi, anladıysamda getiremedim yerine bildiklerimi...
unuttum benliğimi, söküp attım atmayan kalbimi... sildim geçmişimdekileri, geleceğimdekileri...
yanarım dönmeyecek günlerime, harcadığım boş ve amaçsız vaktime..
geri gelmeyecek günlerime, saniyelerime...
dayanamadım yine yediremedim kendime...
üzüldüm gerçekleştiremediğim hayallerime...
ömrümü ona adadığım sevdiğime...
gösteremedim, inandıramadım onu gerçekten sevdiğime, onun uğrunda canımı vereceğime.!