Ne kadar yaşam dışında kaldığınızı hissetmek, yaşamın içinize işlenmesidir.
Anlarsınız ki yaşamak değildir emeliniz, yaşam olabilmektir.
Manen Ölmek yaşama manen doğmak kadar özeldir.
Yaşamı kendi içinden doğurabilmektir.
Beden ölümü, daima gerçekliğe ruhunun doğuşudur.
Düşünün ki; herşey insan ruhunun ,kendi düşüncesinin sınırları
içindedir.
Her ne kadar madde bizi kalıplandırmaya yönlendirsede,
kalp, daim bir sınırsızlıkta yaşayışa ve
yaşanacaklardan asıl yaşanılacağa vardırır bizi.
Kayıt Tarihi : 31.3.2013 14:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!