Bilmezler yüreğine nasıl oturur
bilinmez bekleyişin acı tortusu
yalnızlığında arkadaşın olur ayna
dört duvarla tutsak olduğunu sanırken
duvarlar çoğalır,
köşeler çoğalır
boğulursun zamanın suskunluğunda.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
