Yaşam Mücadelesi
Dünyaya açılan pencerelerim kapalı,
görmez gözlerim, doğduğum günden beri.
Rengarenk olduğunu söylerler dünyanın,
oysa ki, benim dünyam tek renge boyalı.
Anlatırlar gündüzü,güneşi, gökyüzünü,
gökmavisinin denizlerdeki izdüşümünü
yağan kar tanelerinin ince ince süzülüşünü,
bilmezler mi gündüzümün de gece olduğunu?
Nedir kırmızı-beyaz, yeşil,mavi ve sarı?
ancak düşümde düşlerim ben onları,
laleleri, leylakları,kırmızı-beyaz gülleri,
okşarım,koklarım hissederim varlığını.
Nasıl da sevmem yeryüzünün cici kuşlarını,
geçerim kendimden dinlerken şarkılarını,
görmesem de mavi dedikleri gökyüzünde,
duyarım kanat kanat çarparak uçuşlarını.
Dilenmeyiz asla hiç kimseden merhamet,
olmamıştır asli yaşantımızdan akamet,
dünyaya geldiğimize duymayız nedamet,
simsiyah alemlere boyansa da yaşantımız.
Yalnız bir dileğimiz var bizi görenlere,
biraz saygı beklemek te olsa hakkımız.
Yüreklerden sökülüp atılmışsa eğer saygı,
işte o zaman giderilemez içimizdeki kaygı.
Acımasın kimse bizleri böyle görürken,
karanlık,kapkaranlık olsa da dünyamız,
değil mi ki bu hayat bahşedildi bize?
binler kere şükürler olsun Rabbimize.
Kayıt Tarihi : 27.7.2009 10:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

karanlık,kapkaranlık olsa da dünyamız,
değil mi ki bu hayat bahşedildi bize?
binler kere şükürler olsun Rabbimize.
yüreğine sağlık şükreden şükür bulur
selam ve dua ile
TÜM YORUMLAR (1)