İçimde bir sessizlik melodisi,
umut ve özlem dolu.
Bir şarkı, bana eşlik eden,
yürüdüğüm gündelik yaşamın yolu.
Böyle çınladığı zamanlar içimde,
bitkin ya da hüzünlü olduğum andır.
Ama umarsızca güldüğümde de
yine o aşina ahenk aklımdadır.
Sabahları duyduğum ilk odur,
gün henüz önümde aydın beklerken.
Yine odur sessiz zifiri gecelerde,
hayalperest uykulara beni teslim eden.
Bir melodi ki bazen ağır ve yumuşak,
kimi zaman bir fırtına duygular kabartan.
Ama hep dönüp soluklanan dingin limanlarda,
gizemli tınısıyla şüphelerimi bir bir susturan.
Biliyorum, o yaşamın melodisi,
hayatın kendisi tarafından yazılan.
O ruhumun yankılanan senfonisi,
belki hiç bitmeyecek olan.
Kayıt Tarihi : 11.11.2007 23:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haluk Nevruz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/11/yasam-melodisi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!