Yaşam Meleği Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

''Minik Kuşum Ege'ye''
Bir sabah uyandım,
Bir hastalığa tutulmuşum.
Kararmış dünyam,
Gülmeyi unutmuşum.
Ne ses duyar kulaklarım,
Ne görür gözlerim.
Ellerim kaybolmuş,
Tutmaz olmuş ayaklarım.

Üstünden geçti zaman,
Işık gördü gözlerim bir an.
Sanki bir melek görür gibi oldum.
Her şeyi baştan öğretecek.
Bu benim meleğim.
Hayata dönderecek.
Şöyle bir dokundu bana
Pırıl pırıl oldu dünya.
Artık görüyor görmeyen gözlerim.
Gülmeyi öğretti tekrar unutan dudaklarıma.
Ben ona dokundum.
Kaybolan sevgimi,yeniden buldum.

Şimdi görüyor gözlerim.
Ellerim ayaklarım yerinde.
Duyuyor kulaklarım.
Bol bol gülüyor,
Gülmeyi unutan dudaklarım.
Ölmüş iken yeniden doğdum.
Bu meleğin adını ''Ege'' koydum.

2008-Antakya