Bakışlarda başlayan, bakışlarda biten bir hikayedir bu.Özleyen yürek; gündüzleri esir, geceleri özgürdür.Bütün duyguların anası gece çıplak bir yanlızlık sunar.. Doğa, bir tablo çizer ruhumun tuvaline.Bütün renkler birbirine benzer...Hepsi Simsiyah..! Beyazı yumuşak bir dokunuş olarak hisseder ruhum...Siyahın beyaza kavuşmasını yüreğim özlemle bekler..
Kara toprak beyaza bürünmüş bedenimi hasretle kucaklarken; hayat anlamsızlıklar içinde kahkahalarla son bulur gözlerimde.Tüm çirkinlikleri rehin alan gece...Yaşanmamış duyguları hapseder koynuna...
Uzanıp hayal kurduğum kapkaranlık gecelerde,Ah Keşke dediğim tüm anılarım gecenin koynunda avutur beni... Ve...Gün hiç doğmasın isterim....
Çünkü BEN;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla