Yaşam Koşusu Şiiri - Fatma Güven

Öyle kahpedir ki; duygular,
En onulmaz anlarda çıkıverir yoluna.
İhanet kapısını çaldırır yürek vuruşuyla,
Karanlık sularda yüzdürür insanı.

Ağır,sinsi gelen sese kulak ver.
An gelir ki; inkar ettirir kendini kendine.
Bir kılıf uydurur,haklılığını göstermeye,
İhanet kapısını çaldırır,pişmanlığı bile bile.

Dur dinle kendini; acele etme.
Ne ister,nereye götürür,bu koşu niye.
Yaşamı paylaştığın insanla neredesin,
Tart kendini; gel bana öyle.

Bilirim,fırtınalar kopartır ölesiye.
Kaçarsın kurtulmak için kendinden bile
Zor bilirim dur diyebilmek kendine,
Zor,acıyı hissederken tüm hücrelerinde.

(04.11. 2005)