Yaşam kavgasında... Şiiri - Mehmet Akar

Tütün kırmakta, teyzeler, amcalar
nasırlaşmış elleri; hissetmezler katran acısını.
Yanıma gelip çömeliyor amcalardan biri
yakarken cıgarasını.
Yorgun ama gülüyor genede gözleri.
Umut bağlamış, ekmek bağlamış tütüne,
'herşeyimiz bu' diyor.Yaşam kavgasında.
Bakarken gülen gözleri; sepeti sırtlayan nineme.
Ne ediyor amca bunca emek,
mesutmusun hayatından?
'Çiftçiyim, köylüyüm ben' diyor.
'Ama artık kazandırmıyor; öldürmüyor ama
yaşatmıyorda.İşte böyle, karın tokluğuna.'
'Çok şükür bunada' diyor.
Yanmış yüzü güneşten belki ama,
çok kazanmasada; gülüyor gözleri hala.
'Bana müsaade evlat' diyor.
'Evde çoluk çocuk ekmek bekliyor.'
Bir cıgara daha çıkarırken tabaksından
uzaklaşıp kayboluyor, tütünlerin arasından.