Bilmediğim adını bile duymadığım bir öykünün uzak bir köşesinde
Göz alabildiğince uzanan yalnızlığımda hayata tutunurken
Ufukta umudu besleyen göçebe kuş seslerinde yiten hayallerimi besliyorum yarınlara dair
Bazen ne işim var burada diyorum elimde bir sigara ufka dalıyorum
Oysaki yaşam kavgası değimliydi yeni umutlar beni buraya getiren
Olanaksız hayallerin peşinden sürüklemiş ömrümü
Hayatın fırtınasında kuru yaprak misali hayallerim benden uzaklaşı vermiş
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta