koşuyorum;
arkamda tüm yaşam izlerim.
geride kalıyor;
kanadıkça ayaklarım,
taşları suluyor
güneş pek izin vermiyor lekeye
anında kurutuyor
bir ıslaklık görülse de
kan olduğu anlaşılmıyor.
çamur iz bırakmıyor
yağmur ıslatmıyor
yaşamın izleri
bana tutunmuyor
bu beden pek uyumsuz
ruhum tadına varmıyor
sırtlıyorum bedenimi
elimde kürek
toprağı kazıyorum
yük olmamak için ruhuma
kendimi gömüyorum
otlar yükseliyor çürümüş bedenimden
ruhum arada bir koklamaya geliyor
bu beden neden bir yabancıymış gibi
kokuyor?
Kayıt Tarihi : 9.6.2024 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!