Yaşam Gibi Şiiri - Zennehar Yılmaz

Biri kalır yüreğin en güzel yerinde, Hiç tükenmez eskimez, çekip gitmez. Hasret gibi, kader gibi, yaşam gibi, ölüm gibi Biri kalır vazgeçilmez nar tanem tıpkı senin gibi Korkuyorum şimdi nefes almaktan, Aldığım nefeste boğulmaktan, Bir el versen elime gözün değse gözüme Hissettir varlığını can damarlarımda. Seni seviyorum canı sı candan ötesi Bir kez daha seninle gezmek isterdim Borçka’nın bayırlarını, Seninle her ağacına ismimizi kazımayı Sakız kokulu çamlarını solumak isterdim Hep bir iz kalır yüreğinde insanın Ya bir sevdadan ya bir özlem kalır Memleket kokusu gibi burnumda tüter. Hangi elde olursan ol hangi dağda gezersen Borçka, mın dağları gibi değildir Hangi çiçeği koklarsam koklayayım, Senin gibi değmez yüreğime canı sı Korkuyorum şimdi yalnız kalışımda Korkutuyor beni içimdeki sessizlik Bir umut ta olsan bağrımda yeşersen Kapılmaktan kopmandan korkuyorum İçin için eriyor yüreğim son nefese almaktan korkuyor Son kez değememekten korkuyor gözlerim gözlerine Kapanıp gitmekten korkuyor İsyanlarda ellerim donuk buz tutmuş Değememekten korkuyor son kez ellerine Canımın canı sı yüreğimin diğer yarısı…