Yaşam ekstresi Şiiri - Tenor Engin Yavuz

Melekler gelmez oldu bu şehre,
sen elinde eski bir valizle bindiğinden beri ayrılık trenine
gelmez oldular.
içimi ürperten bir Ankara gecesi,
kış artık çöreklenmiş tam ortamıza.
sen toparlanmaya başladığında ellerindeki işi bırakıp evlerine
dönen işçiler misali yüreğimden kalktı ve gitti tüm duygular
senden nefret etmek istedim
senden öç almak istedim olmadı
hiç olmadı sevdiceğim.

sen gittin melekler gelmez oldular

ellerimde kan kokulu bir mendil ile uyandım kaç sabah
çiğerlerimde biriken aşkımı kustum ve biriktirdim
kan tadında
ve kan renginde

sen gittin melekler gelmez oldu soğuk ve pis Ankara
sen gittin
tüm Ankara aşık oldu
tek yalnız ben ve sokaklar bir tanem.

ellerimde kalan umutla yürüdüm o koca sensizlik bulvarını
yanımda eksi yirmi derece soğuk
ve senden kalan miras olarak bir sürü acı söz

ve bir de baktım ne gördüm
bu meleklerin terk ettiği Ankara'da
en yalnız ve teredilmiş olan benim.

elimde umutlarla bindim o trene
nereye gitti önemli değil ama

artık seni sevmeyecek bu gönül

melekler yok bu şehirde
aşk tatsız yaşanacak

sen gittin
ben öldüm
melekler ağladı

2005 Aaralık