abdullah oral Eylülzamanı kitab
yaşam döngüsü sıfır bilincindeyken
Bilendi öfkeler taş duvarların ardında
Kurşun sesinde seken bıçak düştü
Karanlığın tamda göbeğinin üstüne
yığılırken üst üst’e gene umudun yaşam gerekleri
hayat ın ilk ışıkları sızıyordu
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
(yazdigi siirler)bölümünü(butonunu)acin siirlerinize okurlarinizin daha cabuk ulasmasi acisindan...kutluyorum dost...
'yaşam döngüsünde işte nerde durduğumuz önemli bence...insanı insan yapan da bu...'
Oldukça derin manalı bu şiir,açıkcası beni yorum yazmakta zorladı.Ve yürekten kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta