Yaşam Destanı Şiiri - Ali Bilecen

Hakkın emri ile balçık çamurdan
Mayası var olmuş, Turabdır İnsan
Ayrı bedenlerden, bir damla sudan
Dünyaya sunulmuş, Lütuftur İnsan.

Bir çiğnem et oldu, karışım sudan
Hücreler oluştu, o tek damladan
Ruha emreyledi, arştan yaradan
İlahi bir kudret, Kimyadır İnsan.

Başlangıçta, bir fasulye tanesi
Dokuz ayda, tamamlandı evresi
Üç haftalık iken, kalbinin sesi
Atmaya başlayan, Cenindir İnsan.

Et kemiğe, bürünerek gerildi
Emir komutası, beyne verildi
Cinsiyeti, doksan günde belirdi
El kadar bir ettir, Şirindir İnsan.

Akıl ile var edilmiş, esersin
Sure yetmiş altı, hakkın emrisin
Yetmiş trilyondan, mevcut hücresin
Duygu yönü farklı, Derindir İnsan.

Enfal, Zümer, Mümin, Mürselat, Şura
Nahl, Kadr, Nebe, Cin, Kehf ile Vakıa
Sana sadık dosttur, ol toprak ana
Sureler anlatır, Kıymettir İnsan.

Ağlayarak doğar, merhaba dersin
Altı ay annenin, sütün içersin
Her geçen gün büyür, şekle girersin
Bir yaşında masum, Bebektir İnsan.

Elli santim, üç kiloyla doğarsın
Küçük beden, bir kundağa sığarsın
Doğduğun haneye, sevgi saçarsın
Gülücüğe boğar, Melektir İnsan.

Günahsız sabisin, cennet kokarsın
İkisinde, süt dişlerin takarsın
Üç yaşında, emekleyip kalkarsın
Dördünde şakıyan, Bülbüldür İnsan.

Beş yaşında, kemik doku erişir
Altısında, akranıyla yarışır
Yedisinde, okullara karışır
İlme yol almıştır, Güneştir İnsan.

Sekizinde açan, gonca gül gibi
Dokuzunda işler makine gibi
On yaşında bellek, bilgi mucidi
On birinde yaman, Yahşidir İnsan.

Onikide, zambak gibi açılır
Onüçünde, boy bos atar, saçılır
Ondördünde, delikanlı geçinir
On beşinde patlar, Baruttur İnsan.

Onaltıda eser, kavak yelleri
On yedide geçer, lise yılları
On sekizde büyür, sakal kılları
Ondokuzda kükrer, Aslandır İnsan.

Yirmisinde asker, memleketine
Kadınsa düşkündür, zarafetine
Yirmi ikide düşer, yaşam derdine
Kendi yolun çizer, Mimardır İnsan

Yirmi beşten sonra, evlilik kurar
Otuzunda yiğit, cengâver çınar
Otuz beşte olur, bir duru pınar
Kırk yaşında akort, Perdedir İnsan.

Kırk beşinde yavaş, yavaş yorulur
Kırk sekizde, saat gibi kurulur
Ellisinde torun varsa, dede olur
Bu yaşta mücevher, Altındır İnsan.

Elli iki, yüz çenesi buruşur
Elli dörtte, saç ensede yarışır
Sıkıntıdan, her bir işe karışır
Kuruntusu bitmez, Nazlıdır İnsan.

Elli beşte, emekliyse olmuştur
Elli sekiz, dert stresle dolmuştur
Altmışında, ektiğini yolmuştur
Sağlık huzur varsa, Mutludur İnsan.

Altmış iki, İrfan sunan biridir
Altmış beşte, can yoldaşı yâridir
Yetmişinden sonra, dünya fanidir
Okumak gerekir, Kitaptır İnsan.

Yetmişi ki, vücuttan eksilmez sızı
Yetmiş beş, yanaşmaz oğluyla kızı
Seksenlik çınarın, nasihat sözü
Tecrübe konuşur, Sözlüktür İnsan.

Görür ise doksan, yaşın üstünü
Dikmek gerek, heykelini büstünü
Toprak bilir, dertleşecek dostunu
Yüz yaşı görürse, Tarihtir insan.

Zaman gelip geçmiş, ibadet yoksa
Bol günah işlemiş, sevaptan çoksa
Allah için geride, hayırı yoksa
İçeri küf tutmuş, Meyvedir İnsan.

Asırlık çınardır, yüz yaşı bulan
BİLECEN; İnsanı! Metheder Kuran
Ömür baki değil, olursun yalan
Bir nefeslik kadar, Fanidir İnsan.
//////////////////////////