abdullah oral Eylülzamanı kitab
Yaşam Denilen Bir Ayraç
Sularına yüreğini kattım umutlarımın
Düşlerimin mavisine deniz girmiş
Bir gülümseme düşüyordu güne
gayrı sürgündüm uçuk mavi gözlerine.
Sensizlik yüreğim düşlere salıyordu
Tarifi imkânsız uçurumlar alıyordu beni
Yaşam denilen bir ayraç’a akıyordu düşlerim
Seyrine kapılırken gidişinin sessiz sedasız
Saçlarını savurup giderken benden
Sensizliğe hüküm giydi gözlerim
arzular buz tutuyor üşümüş gülüşlerimde
Hasretinin soğuk pınarları düşer gider ardın sıra
şimdi iki damla yaşsın utangaç yanaklarımda
Biri hasretine diğeri aptallığıma düşer..
Kayıt Tarihi : 23.3.2007 17:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Oral](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/23/yasam-denilen-bir-ayrac.jpg)
Sensizliğe hüküm giydi gözlerim
arzular buz tutuyor üşümüş gülüşlerimde
Hasretinin soğuk pınarları düşer gider ardın sıra
şimdi iki damla yaşsın utangaç yanaklarımda
Biri hasretine diğeri aptallığıma düşer..
Sevmek aptalıksa ben bu aptallığı her zaman yapmaya razıyım. Göz pınarlarım kurusada ağlamaktan sevmekten olsun, hasretten değil, titresede bebenim sıcaklığından olsun, soguktan değil.
Yüreğiniz her zaman konuşsun üstadım. Kutluyorum. saygı ve sevgiler
TÜM YORUMLAR (4)