Yaşam Denen Yürümek Şiiri - Reşat Öztoprak

Tüm yargılardan ve bütün yanılgılardan öte
Düşleyebilmek bir zamanı
Bir kıtanın bir ucundan öbür ucuna
Sessizlenmek sonra o kıtanında bir yerinde
İkmal edip bütün yorgunlukları
Mecal kalmayıncaya dek yürümek
Bir geceden öbür geceye

Düşebilse insan kendi gölgesinden
Kendi bedeninin üstüne
Güneşin o kıstırılmamış halinde
Bir atın dinginliğinde dört nala
Bozkırların yağmur yemiş ıslaklığında
Düşünmeden gecede çıkacak ateşi

Uyandırmadan küllere çevirecek hiçbir ateşi
Ve kırmadan rüzgar olup yürürken
Ormanlar içinden hiçbir dalı
Göğün mavi yüzünde yüzüp
Eşelemeli bir bulutu
Kapatıp gözlerini uyumalı içinde

Reşat Öztoprak