Sonundan tutup yaşamın,
Tâ başına...
Cart diye yırtıverdim.
Elimde kalan iki parça,
Baktım birbirine uymaz.
Sordular, nerden başladın,
Nasıldı bu masal,
Kaç yaşındaydı ilk gördüğün hayal.
Ne renkti gözleri,
Elleri varmıydı söyle, elleri...
Tutup dikiverdim baştan sona,
Baştan sona, sondan başa,
Yaşan dene bu meret,
Anladım ki yama tutmaz.
Yolun hem uzaktır, hem yakın.
Kurallar uzanır, sıralanır peşisıra,
Duvarlar yükselir düşünmeyen adama.
Yıkıp yıkıp yükselirken doruğa,
Gidemezsin başladığın yerden çok uzağa.
Kayıt Tarihi : 8.9.2004 09:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!