Yaşam Denen Oyun Şiiri - Mahmut Karaoğlan

Hep ofsayta düştüm hayatta
Tüm hayallerim kale çizgisinde eridi gitti
Hep yedek soyundum,
Hiçbir zaman ilk on birde çıkmadım sahaya
Her serbest vuruşta ya üsten auta çıktı umutlarım
Ya da direkten dönüp tokat gibi çarptı yüzüme
Ne zemin müsaitti yaşamaya ne de zaman
UEFA kriterlerine uygun değildi sevdam
Hükmen mağlup oldum zamana
Hep başı önde terk ettim sahayı
Kramponum yoktu formam yırtıktı
Yenilmek kaderime yazılmıştı sanki
Ordan oraya savruldum meşin yuvarlak gibi
Ne bana gönül veren taraftarım vardı
Ne de teknik direktör yön gösteren tabela
Her sezon bir alt lige düşmeye mahkûmdum sanki
Hep ters köşeye yatırdı hayat beni
Bir sıfır geride başladım bütün maçlara
Deplasmandaydım sarı kartım vardı üstelik
Ömrümde bir defa gol attım o da kendi kaleme
Tüm turnuvalardan elendim, havlu attım yaşama
Uzatmasız yaşadım geçen yılları
Ömrümün tek galibiyetini kara toprakta aldım
İŞTE GOOOLLLL ARTIK SEVİNİN…