Yaşam Ceplerini Boşaltırken

Ceplerine daldır ellerini yaşam
Boşalt yılların doldurduğu ceplerini
Bir sinema şeridi gözlerinden akan
Son kez olsun seyret kendi kendini

Ağlamak bitsin, artık sana göre değil
Parlak yıldızlarla döşe göz çukurlarını
Sonsuzluk tacı takılsın, yavaşça eğil
Beyaz bulutlar yumuşatsın yataklarını

İşte çocuk mırıltıları ağzından taşan
Belki de gençliğin şehvet salyaları
Rüzgar gibi saçlarını okşamış zaman
Atlamışsın sayman gereken sayıları

Ne kadar da hızlı diye sızlanma sakın
Tutmaya çalışma cebinden boşalanları
Yüzündeki çizgilerle toprak çatlamasın
Bir taşa yazsınlar senden anı kalanları