Herkesin gördüğü düş imiş yaşam,
Kimi karabasan, kimi güzel düş.
Gerçekte kaybolan sanal ihtişam,
Vurur sinemize sopsoğuk bir duş.
Tan yeri ağarır, biter karanlık,
Hoş bir düş gördün o da bir anlık.
Sen ise duymuşsun ona hayranlık,
Hayranlık, kaf dağı ardındaki kuş.
İnsan yaşam boyu, kıvranır durur,
Her bahar ardından doğası kurur.
Bazıları bakar kendini görür.
Yenilgiyi anlar olduğunda tuş.
Koşar adım zaman açar arayı,
Büyüdükçe büyür kaşır yarayı.
Herkes koyup gider, evi, sarayı,
Ölünce anlarsın her şeyini boş.
Gerçeğe uyanmak elbet sıkıcı,
Hem sıkıcı hemde hayal yıkıcı.
Durmuş oğlu sonuç yürek yakıcı,
Kıymetin bilene yaşam biraz hoş?
Kayıt Tarihi : 12.7.2024 00:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anlam ve akıcılık
Dizeler arasındaki uyum
Kıtaların geçişi
Sebep sonuç ilişkisi
Mükemeldi
Kutlarım şairim
Saygıyla
İlgi ve yorumunuza çok teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)