Yaşam belki bu Şiiri - Zaimli

Yaşam belki bu,

Bazen güller takardı
siyah saçlarına da
inat Gecenin karanlığına
mehtap sanırdım
Mavi unutuş olan
gözleri yansır anılarıma
ellerimle. Bir kıvılcımın ışığı.
sürprizler ile çıkar karşına hayat.
örtünce vaktin kırışıkları geceleri
O güzelim gülüşten, esintiden
umut ışık dileği şavklanırdı seherde
Aynadaki görüntüleri
benim yüreğimde de sanki
ümitsizce sevdim şimdi,
yaşlılığın çöküşünü.
seyreder,aylar , güneşler
Uçup gitti göklere.umutlar
susuzluk gibi, ay ve karanlığın algısıyla
O sevdalar çağı eskilerde kaldı.
mazinin yabanıl uğultusunda.