Yaşam belirtisi Şiiri - Necdet Uçan

ardı ardına yutkunup
tir tir titreyerek
kilitlenmiş çeneler
ağızları bıçak açmıyor
ve bir dirhem
yaşam belirtisi yok
kağıt gibi yüzünde

koskoca şehirde
ne cadde, sokak kalmıştı
ne de meydan var ortada
yıkık ve ürkekliğiyle
etrafta olan biten ırgalamıyordu
alabora olmuş duygularla
yüreğinin derdine düşmüştü

uyaranlara tepki verse de
yaşam belirtisi yoktu yüzünde
yaslanarak, eğreti duruyordu
ne bakışında,
ne duruşunda dirayet vardı
lakin hakkıyla
hayatın içinde kalabilmeliydi

gökyüzü tavan
enkaz, derinliği meçhul yaşamda
tersine dönüyordu dünya
Gücük ayında
yağmur, kar
çivi gibi soğuk işlemiyordu canına
kılıç gibi keskin gözleri
ayni yere sabitlenerek
gelecek iyi haberi bekliyordu

benizler solgun
gönül kırgın
yürek yorgun
nabızlar duraksamalı
beyinde onulmaz vurgun
geçmek bilmiyor zaman
sanki; akreple yelkovan
çat diye kırılmıştı ortadan

hurafenin bolluğunda
buyurgan, tepkisiz, duygusuz
kül yutmaz,
bakışlarını kaçıran
iş bilmez
ayakların baş olduğu düzende
sorgulanamayan, kaçınılmaz sonla
yaşananlar ne sürpriz, ne yazgıydı

Şubat 2023