kimse dogdugu gunku gozlerle bakmaz hayata
kimisi saklanir yillarin eskiliginde
kimisi inanir gelecegin getirdigine
ama cogu zaman insan korkar gorduklerinden
ve susar o muazzam suphelerinde
her kim ki yeniden ayaga kalkmayi hayal eder
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta