Yasam Bazen Habersiz Siler

kimse dogdugu gunku gozlerle bakmaz hayata
kimisi saklanir yillarin eskiliginde
kimisi inanir gelecegin getirdigine
ama cogu zaman insan korkar gorduklerinden
ve susar o muazzam suphelerinde

her kim ki yeniden ayaga kalkmayi hayal eder
o ilk dustugu yeri animsar ve eslik eder ona keder
o ilk sizi hic silinmez ya teninden
iste yurek de boylesine derin bir endisede biter
her yeni gayret eskilerin izinden gider

ne gariptir herkes yitenin yerine taze bir emek diker
sayet kimse yeteri kadar bilemez icindeki ruh ne der
kimisi golgesini suclar geride kaliyor die yad eder
kimisi hali zaten gunesi gorememekten bile beter

hayat elbet eksik yada fazla farketmez gecer
gozler anilar acilar dostlar bedeller listeler
gorunenler yalanciysa diye bazen suphe eder
kimi unuttugunu animsamaktan bile yoksundur bazen eller
ama insan yasar ve yasam o farketmese dahi birgun onu siler