Hayatın boş, kuru dallarında yaşamın mutluluğu.
Dudaklarımdan dökülenler,
İçimdeki son kıpırtılar yalnızca.
Hüznün gülüşlerinde saklı günler
Affedilebilecek gibi değil, abartısız, vahşice
Hep sakladım ama:
Yüzümü dönmesem de
Kalbim güneşimin nerede olduğunu biliyor.
Kayıt Tarihi : 4.12.2005 04:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!