Yaşam Şiiri - Cemal Salım

Çatmış kaşlarını
Kocamış ömür
Zamandan daha yaşlı
Hep ardına bakar
Hüzünlü ve titrek!
Özgün özgün mırıldar yaşam
Kendi kendine

Hatırlar maziyi
Soluğunda
Nefesinde
Sanki yaşanmamış ardında
Yenilgilerin
Kazanımların
Hesapsız kitapsız

Teselli arar nikotin yakılı
Parmakların arasında
Katar dumana özlemini
Bakar ardından
Yenilgilerin
Feryatların
Haykırışların
Ve naraların
İnlettiği yeryüzünü anımsar
Sanki kefen biçilmedi
Cümlemize
Sanki imha edilmedik
İblisler
Şeytanlar
Ve kan emici mahluklar tarafından
Sanki ihanet kol gezmemiş
Bu kutsal topraklarda

Sanki ihanetler yaşlandı
Yakalandı doğumsuz hastalığa
Sanma ki ölecek ihanet.
Yaşadı yaşıyor
Ve yaşayacak

ihanetler

Hüzünlü gülüşlerde
Teselli aranmaz derdi Kendini bilge sananlar
Bilsin herkes hüzünlü gülüşlerde
Teselli arıyorum

Bu bitimsiz sevda diyarına
Nice kervanlar uğradı
Ya gül dalına konan bülbüller
Nice avcılar vurdu
Ceylanları yüreğinde
Nice yuvası yıkıldı kuşun
Nice sular coştu
Hayat felsefemizden

Biliyor musun
Artık delemiyor mermiler
İnsanların bağrını
Her can mermiyi delmiş bile
Yüreklerinde
Haykırışlarla yenilmiş
Korku çığlıkları
Dünyanın dört bir yanına
Yayılmış kokusu
Kardelenlerin
Kızıl güllerin
Nergislerin
Artık sevda çiçekleri
Boy vermiş
Kutsallığında Mezopotamya’nın
Şimdi hoyratça deli dolu
Akmıyor koca Fırat
Nazlı Dicle
Yürekleri birer sipan
Bedenleri yüce dağlar kadar ulu
Gözler dağ devirir birer volkan
Bekler gün yirmi beş saat
Bilemezsin bilemezsin
Kınalı kuzum
Bilemezsin
Beyinler deldi anasını
Tankların, topların
Paletlerin
Apoletlerin

Her bir yürekte
Bin sevda pınarı fışkırır
Zaman su gibi akıyor artık
Hüzünsüz
Elemsiz
Gamsız
Yürekler sınır tanımaz artık