Yasam dört mevsimdir derler
İlkbahara benzer çocukluk
Cıvıl cıvıl, kıpır kıpır
Yeni patlayan çiçekler gibi
Tazedir bedenleri
Olmamış meyveler gibi
Çığlık çığlığa çocuklar
Baharı müjdeleyen kuşlar gibi
Ardından yaz gelir
Ne sevdalar ne aşklar yaşanır
Alev alev yakar ateşi
İlk tecrübeler, heyecanlar
Kız, erkek gençlik günleri
Yaşamayan varmı, bu güzellikleri?
Sırada dır sonbahar
Yolun yarısı der ŞAİR
Dökülür sarı, kuru yapraklar
Biten aşklar, sevdalalar gibi
Hüzündedir yürekler
Ömrün hazan mevsimi
Yaşarız hep eylül hüznünü
Ahh lar vahh lar cekeriz
Geri kalan üç mevsime
Dökülen yaprakları gördükce
Yeni fidanlar dikeriz
Kuruyacağını bile bile
Özetidir sanki hayatın KIŞ
Son çabalayışları yaşamın
Deli esen ruzgarlar
Yapamadıklarımızın isyanı
Ani çıkar fırtınalar
Yaşayamadıklarımızın feryadı
Kar beyaz olsada, ak saçlar gibi
Buz gibidir, soğuktur
Yitirdiğimiz sevgiler misali
Arada çıksada güneş bulutludur
Heran gelecek ölüm gibi
Hava yine çok soğuktur
Tek tek geçer mevsimler
Yaşamlar sona erer
Bu kısacık dört mevsimi
Yaşamalıyız hiç bitmeyecek gibi....
Kayıt Tarihi : 1.10.2003 17:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!