Yaşam ah yaşam neler geldi. Ömrüm bir masal gibi başlamış. Dağlar la çevrili güzel bir kasabada doğdum , okadar yeşil bir vaha güzel bir nehir. İnsanlar oyalçın dağlar gibi set ,ama yürekleri çok güzel ve yumuşak tı. Mahsum sevgi sayğıyı düştüğü orda öyrendim küçük bir kasabaydi. Ama sinema vardı. Hafta sonları sinemaya giderdik herkes seslenir. Sinemaya giderdik. Hele birde okuldan,eve gelirsin. Annen sabayı yakmış ev sıcacık yemek kokusu ve sobada yanan meşe ağacının kokusu hiç unutamam dünyanın en güzel büyüleyici bir yerdir. Aşklar da güzel di. SevdalarI vardı. Birdaha dünyaya gelsem çocukluğum orda geçirmek isterim sanki hikaylerden fırlamış bir kasabaydI.
Jale ÖzdemirKayıt Tarihi : 26.3.2019 21:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Jale Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/26/yasam-372.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!