Yaşam Şiiri - Cebrail Tanrıverdi

her insan eksik doğar..!
biraz kimsesizdir,
biraz yalnız,
ilk öğrendiği sevgidir,
bu hayatla kurduğu
en güzel Bağdır,
büyür, öğrenmeye ve
alışmaya başlar..
zaman geçer.!
her öğrendiğin şey,
seni dahada yalnızlaştırır..
artık büyüdüğünü anlamışsındır.
ve masumiyet yitirilmiş,
yaşamla aranda,
sadece endişe ve korku vardır..
başkalarının sevdasına,
şahit olur..
aşık olmak istersin,
ve
aşık olduğun kişi,
bir başkasına aşıktır.
üzülürsün, yıkılırsın,
kimsenin umrunda olmaz..
artık senin için hayat başkadır.!
ne geriye döne bilirsin,
nede alışabilirsin,
kör bir kuyuya düşmüş Yusuf'sun,
ışığa hasret,
karanlıkla dost,
yalnızlıkla yoldaşsındır..
içine kor gibi bir hüzün çöker.
yüreğinde bir sızı,
ömür geçer bilmezsin,
her şeye rağmen,
aradığın şey,
biraz huzur,
biraz umut,
sadık bir Dost'dur aradığın..
artık bilirsin,
heyecan bitmiştir..
Serüvende,
ne ağlayacak bir damla
yaş var gözünde,
nede dilinde söylenecek bir söz,
geriye dönüş başlamıştır..