Yaşam Şiiri - Furkan Yavuz

Üzüntüler art arda sıralanmış sanki hayatımda
Kulakların zarını patlatan bir çığlık yükseliyor bebekten
Korku ateşi kıvılcımlanıyor yüreğimde
Sevinç karışıyor hüzne birden bire

Boyu kapıya yetmeyen bir çocuk var yanı başımda
Hor görülmenin üzüntüsünü yaşayan
Kim bilir belki o çocuk benim
Duygusuz bir şekilde soluyan

Tüm duyguları içeren bir şaşkınlık bombası patladı yüreğimde
Kararsız kaldım;
Sevineyim mi, üzüleyim mi? diye
Ne yapacağımı bilemedim
Yürüdüm sokaklarda bir avare diye

Duygularımı kağıda aktarmam gerek
Bir yağmur gibi boşanırcasına yağmam gerek
Yüreğimdeki kurak yerleri filizlendirmem gerek
Bir yağmur gibi yağmam gerek