Sabah vaktinde bir güneşin arkasında
Umudu kovalerken yaklaştım yaklaştım sana
Sen bendin soğuk sabahın yareniydin
Beni alırken yavaşça içine
Ben bir koyun misali sessiz ve çaresiz
Karşılık veremiyordum gözlerine bakınca
Kuyuya atarken bedenimi
Sanardım zarar verirsin bana
Sonunda anlamıştım
Dünyada yaklaşmıştım cennetin meyvelerine
Kaptırmıştım kendimi senin bedenine
Ruhumu satmıştım gözlerine
Ve şimdi anlıyorum
Sen beni sen beni zehirliyorsun
Ve şimdi unutuyorum seni
Beynimin içinde yokluğunu haykırıyorum
Susuzluğum arttıkça artıyor
Senin aşk şerbetin yok artık dudaklarımda
Olsun yine de ben seni unutmak istiyorum
Kayıt Tarihi : 29.6.2009 14:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!