Yaşam Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Akşam sabaha yetişemiyor, gün günü izliyor,
Ne müthiş bir hız, yaşam içinde neler gizliyor.
Geriye şöyle bakılınca hayat sanki tek lahza,
Yazık edilmiş geçmiştir yüklenilenler günahsa…
İleriye dönüp bakılınca umutlar ufuktan geniş.
Yapılacaklar o kadar çok ki; sen gel de yetiş…

Şöyle bir bakmalı hayata, doğumdan ölüme
İçinde var mı iyilik, sevgi girilmiş mi gönüle…
Kaç yaraya merhem olunup, kaçı sarılmış,
Kimler için derman olmaya derde varılmış…
Kayda değer işler, işlemler varsa işte budur.
Gönüller sahibi olmakla ancak insan olunur.

Akşam sabaha yetişemez, gün günü izler.
Büyük adam, büyüklüğü küçüklüğe gizler.
Yetişemez ay, ne güneşe ne de dünyaya
Yaşam bir küçük anı değil, sığmaz rüyaya.
Kuralı var bunun, elbet bir hesabı da olacak
Her kim ne yaptıysa, karşılığını da bulacak.