Yaşam Şiiri - Necmettin Davulcu

ve zaman ağırca geçerken
sıkıntılarımın sonsuzluğuna doğru
bir yara gibi yüreğimi kemiriyordu umutsuzluk

anılar..........
tahtaya çakılan bir çiviydi sanki

korku..........
yüreğimin derinliklerinden bakan
bir çift yeşil göz sanki

bir soru
delip geçen bir bakış
ve yalnızlık
umutsuzluk
korku veren saatler
sonra birden nerden geldiği bilinmeyen
acı bir çığlıkla dolu uyanış anı
ve içimde bir fidan gibi filizlenen
bir gülümseme dalgası
haykırışlarla uyuşmuş beynim vede bedenimle uçuyorum

yarı nefret
yarı acıma ve kayıtsızlık dolu bakışlarımla
direnmişliğin rahatlığıyla bakıyorum
yüzlerine
her yumrukta sarsılmadan
renk ve kokuyla dolu bir sabahı düşlüyorum

yeniden doğmuş gibi bir umut kaplıyor içimi o an
ve daha da direniyorum

açlık
susuzluk
yokluk bitiyor
güneş parlak diyorum
gökyüzü mavi
ve gülümsüyorum
hiç bitmeyecek saatler boyu