Yaşam Şiiri - Cevahir Kul

Ne kadar güçlü olabilir insan
Parça parça bölünmez mi ayrılıklarda
Nasıl gülümsersin hayata
O seninle gülmez aldırmaz ki sana
Nereden başlarsın mutlu olmaya
Randevu alamazsın ki huzurdan
Karanlıktan kurtaramazsın aydınlığı
Ne kadar uğraşsan da
Sessizce sırtını dönemezsin olanlara
Koskocan acını bastırıp yüreğinin tam ortasına
Ne merhem bulabilirsin
Ne de derman yaraları kapatmaya
Çakıl taşları gibi sevdiklerin avuçlarında
Hepsini kaybedersin
Karşı koyamazsın olanlara
Yaşarsın hayatını ellerin koynunda
Yaşlı bir adam gibi yaşlı bir kadın gibi
Susarsın konuşmazsın
Gülüşünü ertelersin ne kadar yakışsada sana
Ellerin boş boynun bükük bir başına.