Yaşam Şiiri - İsa Yazıcı

Yeryüzünde ne varsa,
Adın kalıyor aklımda.
Belli olmadık yerde,
Türlü türlü işkenceler...
Yeryüzünde saklanıyor,
Dipdiri bir ağaç.
Gözlerde sürüklenen insanlar,
Seni çağırıyor nedense,
Olmadık yerlere.
Bir yolda,
Gidiyorum öylesine,
Kendimde değilim artık.
Arada baktığım satırlar,
Belirsiz yerde.
Yeryüzünde ne var?
Bilinmedik anılar,
Kilitleniyor kapılar,
Söyleniyor duvarlara şarkılar.
Geçiyor günler,
Olmadık yerlerde,
Sürüyor bir işkence.
Doldur bir kadeh,
Sonuna kadar alkol,
İçiyorum hiç bitmemecesine.
Taşlı, tozlu yollar,
Bitiyor ardı sıra.
Bir işkence,
Duvarlarda şarkılar,
Bitmeyi bekler her an,
Sonsuzluk içinde bir yaşam.
Silinir ta baştan.
Kulaklarım ağrıyor,
Bilmediğin kadar.
Düşümde bir alev,
Sensiz olmamaya davet.
Güneşe bakıyorum sadece,
Bir yorgunluk var merkezde.
Salıncaklar sallanıyor,
Etrafta istemediğim kadar.
Yükseklere çıkıyor,
Olmadık anılar.
Bir sürgün yaşıyorum,
Öylesine içten.
Yürekler çarpıyor içimde,
Bir bağırışı yaşıyorum nedense,
İstemediğin kadar.
Bir bahçe açılıyor;
Günler kapıdan bir bir çıkıyor.
Yaşamlar söyleniyor dilden dile...
Sisli duvarlar,
Sonun olduğu yerde,
İstemediğin kadar.
Götürüyor bir yazıya,
Seni ne kadar?