Yasaklı ve laçin Şiiri - Neşe Ersoy

Çoruh’a vermişim sırtımı
palavra tozuntusu şöyle bir uğramak
gecesi masif ürkü
bu benim dağım, yasaklı ve laçin
gözlerimin ertesi deniz

ladinler yalın ve ölü
ellerim ıskarça sabır

bir çağrıma kabarıyor
çürüyor sabır ireşmelerim
ve kopuyor gözlerimden çoruh

imbatlara salınıyor
esiyorum sesine mecbur kılarak istencimi
çamlardan geçiyorum, menekşelerden
sularla sevişiyorum senden öncesi
bir taşcılın coşkusunu paylaşıyor
ellerimde üveyik

sokak lambası ölüyor gökyüzü meneviş
yüzünde yanıyorum dilim pas
kör iliklere çabalanıyor aşk

eskiyor ölümler ve zaman
ağlıyor gecenin hoşça kal sesine

yasaklı ve laçinde
kokunu saklıyor, öpüyorum.