Yasaklı Meyve Şiiri - Yusuf Özkay

Bizim yasaklı meyvemiz aşktı
Olgunlaştı dalında hep cezbederek sarktı.
Ne sen yiyebildin, ne bölüşebildik
Gözümüz ondaydı ama sonumuzu bilirdik.

Dinamitler patlardı göğsümde ciğerimde
Aklıma ayrılık anı geldiğinde,
Çıldırırdım gözüm görmezdi dünyayı
Çırpınırdın kirpiklerde hep göz yaşı

Biz hep ağladık tebessüm aralığında
Her sabah gözlerimi açtığımda,
Senle doluyken sensiz uyanmak nasıl koydu bilir misin?
Ama dedim ya yasaklıydı meyvemiz neylersin.

Şimdi ben firari anılar zindan
Gözlerimde figan dilimde isyan.
Biliyorsun biz bu aşkı götüremezdik,
Yasaktı birbirimizi sevemezdik.

Artık unutulmak unutmanın acısını dindirir
Belki başka bir filmde karşılaşırız kim bilir.
Bitti derken bile, yüreğimde yeniden başlıyorsun
Elveda göz bebeğim ağlama ne olursun.

(29-08-2001 Karaman)