Kötü alışkanlıklarımın en güzelisin sen.
Nefes almayı unuttuğum an,
Bil ki senden o zaman vazgeçeceğim.
Hiçbir şey senin kadar uzak değilken,
Kalbimdeki en derin yaradır senden kalan.
Yine söylüyorum, hep söyleyeceğim;
Sessiz sedasız çekmektir acıları aslolan
Ve habersizce sevmek.
Bir bilen varken, ikinciye ne gerek?
Kayıt Tarihi : 18.7.2020 18:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!