Yasakların delindiği o köşede,
Ölüm ve şehvet utanmazca sevişiyor.
Radyo aktif dalgalar,
Yetmiş yedi yıl önce gördüğümüz dolunayda rüyalarımızı yansıtıyor.
Bir zar gibi deliniyor kural dediğimiz her bir korku,
İçeriye sızabilmek için biraz daha kan dökmek gerektiğini anlayan herkes,
O köşe başında birbirlerini dudaklarından öpüyordu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta