Kapattım Kalbimi Sevdaya Kilit Vurdum Gönlüme
Cezalar Vereceğim Aşktan Yana Konuşan Dilime
Gardiyanıyım Zincirler Vurdum Her Zaafıma Zevkime
Yasaklar Koydum Kendime Kimseyi Yar Bilmeyeceğim.
Mecnun Olup Yandım Sürünmeye Razıyım Çöllerde
Ferhat Olup Uğraştım Dağları Delip Geçmeye
Kerem Gibi Toprak Oldum Sonunda Sulanmayan Güllere
Yasaklar Koydum Kendime Kimseyi Sevmeyeceğim.
Zenginlik Dediğin Tutmadı Elimden Dertli Günümde
Bir Viraneye Misafir Olamadım Saraylar Verdimde
Fakir Yaşadım El Sürmedim Bir Lokma Haram Dilime
Yasaklar Koydum Kendime Parada Huzur Dilemeyeceğim.
Ekin Ektim Ekmeğimi Kazandım Nasırlı Elimle
Yağmurlar Yağdı Suyumu İçtim Alnımdaki Terle
Topraktan Geldim Toprağa Gideceğim Bir Tohum Gibi Geriye
Yasaklar Koydum Kendime Başka Kimseyi Dost Bilmeyeceğim.
Kayıt Tarihi : 18.3.2003 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!