Gidemezsin,yapamazsın,konuşamazsın..!
...mazsınlar itici olur,bayar seni.
Kızarsın kendisine ,ne yapıyor diye?
Neden hep set çeker gideceğim yere?
Bana mı güvenmez ortama mı?
Oysa vardır arada tatlı bir sevda.
Sana olan değerdir umursanman.
Bir de sevdiğini kıskanırsın her halden.
Hepten salarsan meydana, gidebilir elinden.
Elini çekemezsin gittiği yerden.
İradesi sağlam,güven sonsuzsa gitmez ...mazsınlara.
Sıkmaz canını ,üzmez kendisini de.
Peki ne yapmalı bu durumda?
Aklı selim biriyse,bırakmalı kendisine.
Sebep ve sonucun sorumluluğu verilmeli sırtına.
Zaten ortamın yanlışı karabasan canına.
Bir de izin isteyince inceden inceye.
Bana hayır demedi acep ne diye?
Düşünmeni sağladı sana verdiği töleransı.
Ya da hayır diyemedi kiyamadı sana.
Sende incitme onu hata yapma sevdasına.
Bütün bunları anladıysan ne mutlu sana.
İzin almadan evvel tartarsın eğriyi ve doğruyu.
Sana sunduğu hak,sizi ulaştırmalı mutluluğa.
Edremit/ Van.
Saliha Öcal
Kayıt Tarihi : 14.4.2025 17:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!